شنبلیله

شَنبَلیله یا شنبلید (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره باقلائیان (Fabaceae) و به همین دلیل توانایی هم‌زیستی با باکتری‌های تثبیت کننده ازت را داشته و می‌تواند بخش زیادی از از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند.

گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوه‌های آن زرد تا قهوه‌ای است.

این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می‌روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف می‌شود.

شنبلیله در کنار راه‌ها نیز می‌روید و به این خاطر در قدیم به آن گل راه‌رو هم می‌گفتند.[۱]

سایر اثرات درمانی گیاه شنبلیله

به منظور افزایش اشتها در افرادی که دچار بی‌اشتهایی در نتیجه بیماری و یا سایر عوامل هستند.
در زمینه کنترل بیماری‌های کلیوی و محافظت از کبد در برابر اثرات مخرب الکل و داروها
بهبود علائم ناشی از بیماری بری‌بری (کمبود ویتامین B) مانند زخم‌های دهانی، شکاف لب‌ها، زخم‌های مخاطی و …
کاهش رشد سلول‌های سرطان سینه و نیز سلول‌های معیوب خونی در لوسمی در ازای مصرف 400 میلی‌گرم در روز طی 1-3 وعده
بهبود گلو درد و سرفه‌های مزمن
تسکین دردهای عضلانی و بیماری‌های التهاب مفصلی
درمان سردردهای میگرنی
بهبود التهاب معده و روده
اثرات آنتی‌اکسیدانی برای پیشگیری از سرطان‌ها
برطرف‌کننده مشکلات جنسی در مردان
افزایش تولید شیر در مادران شیرده
تسریع روند زایمان
افزایش میل جنسی
بهبود بیماری‌های قلبی و نیز زوال عقل